Konieczne jest uporządkowanie pozostałych przepisów o przewozie osób. Ustawa o transporcie drogowym w sposób jednoznaczny reguluje sposób działalności taksówkarzy – zapewniając im szereg uprawnień, ale także nakładając określone wymagania.
Pomimo nowych wyzwań, z którymi muszą mierzyć się taksówkarze, liczba wydawanych licencji co roku rośnie. Dlatego taksówkarze powinni zachować swoje dotychczasowe uprawnienia, by móc w sposób zorganizowany świadczyć usługi na rzecz klientów. Natomiast uporządkowania i uregulowania wymaga segment nowoczesnych form świadczenia usług na rynku przewozów, na przykład ridesharing, carsharing czy carpooling.
Celem ustawodawcy powinno być uwzględnienie nowych technologii, aplikacji i innowacyjnych rozwiązań, które pojawiają się w Polsce, a w Europie czy USA funkcjonują od kilku lat. Dzięki właściwym regulacjom można stymulować wzrost PKB, rozwój rynku pracy, zmniejszyć liczbę osób wykluczonych z zatrudnienia, a w efekcie budować korzyści dla obywateli i budżetu państwa. Jednakże to taksówkarze – jako grupa zawodowa wskazana w ustawie – powinni mieć dostęp do istotnych udogodnień, takich jak: buspasy, bezpośredni dostęp do pasażerów (możliwość przyjmowania zleceń z ulicy), specjalne miejsca postojowe, możliwość wjazdu do stref zamkniętych dla ruchu osobowego czy możliwość rozliczeń gotówkowych.
– Prawo musi nadążać za praktyką i nie może być tak, że podatnik odprowadzający regularnie daniny na rzecz skarbu państwa odpowiada przed organami kontroli lub sądem z powodu niedostosowania prawa do otaczającej rzeczywistości. Z pewnością obszar przewozów taksówkarskich powinien pozostać regulowany jak dotychczas. Konieczne jest jednak uporządkowanie legislacyjne innych form przewozów osobowych oraz działania platform internetowych i mobilnych – mówi Marek Kowalski, przewodniczący Federacji Przedsiębiorców Polskich.
W większości krajów członkowskich Unii Europejskiej trwają obecnie zaawansowane prace dotyczące wprowadzenia regulacji w obszarze przewozu osób. Komisja Europejska zwraca uwagę, że regulowanie dostępu do rynku powinno mieć charakter uzasadniony i proporcjonalny, uwzględniać specyfikę innowacyjnych usług, a jednocześnie nie faworyzować jednego modelu świadczenia usług.
