„Spacer po wodzie”
reż. Andrey M. Paounov
Nieocenzurowane spojrzenie na sztukę i życie Christo, amerykańskiego artysty bułgarskiego pochodzenia, który wspólnie z francuską żoną Jeanne-Claude stworzył najwybitniejsze przykłady tzw. sztuki ziemi (land art). Christo jest kimś pomiędzy projektantem mody a artystą przestrzeni publicznej. W nowe, gigantycznych rozmiarów szaty z materiału lub folii ubierał nie ludzi, lecz całe budynki, mosty i przyrodę.
W 2016 roku, siedem lat po śmierci żony, Christo postanawia zrealizować ich wspólny projekt „Floating Piers”, opracowany w 1970 roku. Było to duże wyzwanie zarówno pod względem artystycznym, jak i logistycznym, bo chodziło o zbudowanie tymczasowej promenady na jeziorze. Film ukazuje, jak doszło do finalizacji tego oszałamiającego dzieła u podnóża Alp na włoskim jeziorze Iseo. Poznajemy wyzwania, jakie wiązały się z tym projektem, negocjacje, a także twórcze rozwiązywanie problemów i walkę z biurokracją.
Osiemdziesięcioletni Christo jest uparty, narzeka, ale nie traci nadziei. Pomimo początkowych problemów projekt udaje się zrealizować i wzbudza on ogromne zainteresowanie – obejrzało go 1 200 000 widzów. Film nie jest typowym portretem artysty. To raczej portret człowieka pełnego pasji i emocji. Christo opowiada o swojej twórczej metodzie zaledwie kilka razy. „Spacer po wodzie” pozwala nam go poznać z innej strony.