Bożena Kamińska i Robert Tyszkiewicz napisali interpelację w sprawie zapisów ustawy o działalności leczniczej, która w obecnym kształcie zawiera wiele niedociągnięć. Chodzi o to, że organizacje pozarządowe, takie jak fundacje czy stowarzyszenia oraz kościoły, kościelne osoby prawne lub związki wyznaniowe, mogą prowadzić działalność leczniczą, ale tylko jako przedsiębiorcy.
Tekst interpelacji otrzymała marszałek sejmu – Ewa Kopacz oraz minister zdrowia – Bartosz Arłukowicz. Posłowie podkreślają, że zabrali głos w związku z licznymi sygnałami docierającymi ze strony podlaskich organizacji pozarządowych. Czasu na ewentualne zmiany jest niewiele, ponieważ zapisy wejdą w życie 1 lipca 2012 roku.
– W świetle przepisów ustawy wszelka tego typu działalność jest działalnością leczniczą, polega bowiem na udzielaniu świadczeń zdrowotnych (art.3). Z kolei zgodnie z artykułem 2 ust 1 pkt. 5 działalność taką mogą prowadzić jedynie podmioty wymienione w art. 4 ust 1 ustawy oraz podmioty realizujące praktykę zawodową – czyli lekarze i pielęgniarki. Podmioty lecznicze dzielą się na przedsiębiorców i podmioty nie będące przedsiębiorcami. Do tej drugiej grupy należą jednak wyłącznie samodzielne zakłady opieki zdrowotnej i jednostki budżetowe – czytamy w interpelacji.
Posłowie zwracają uwagę fakt, że przepisy zawarte w ustawie o działalności leczniczej nie odzwierciedlają stanu faktycznego i prawnego, w jakich działają organizacje pozarządowe prowadzące tego typu działalność. Ma ona bowiem charakter charytatywny – od pacjentów nie są pobierane opłaty. Zawarte w części przypadków kontrakty z NFZ nie pokrywają rzeczywistych wydatków na opiekę, nie pozwalają też na objęcie nią wszystkich potrzebujących.
Dodają także, że wprowadzenie ustawy leczniczej w życie w obecnej formie doprowadzi do tego, że w organizacjach tych wolontariusze nie będą mogli wykonywać świadczeń na rzecz chorych, ponieważ działalność lecznicza będzie działalnością gospodarczą. Jako poważny problem wymieniają także brak spójności legislacyjnej stanu prawnego stworzonego przez ustawę o działalności leczniczej z szeregiem ustaw: ustawą o swobodzie działalności gospodarczej, ustawą o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, z ustawą o stowarzyszeniach, ustawą o fundacjach, ustawą o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, ustawą o Krajowym Rejestrze Sądowym i – co istotne, z gwarantowaną w Konstytucji RP wolnością zrzeszania się, tu – w szczególności w celu prowadzenia działalności leczniczej jako działalności non-profit, czyli de facto w celu nieodpłatnego pomagania najbardziej potrzebującym.
Kamińska i Tyszkiewicz chcą dowiedzieć się, czy Ministerstwo Zdrowia zamierza zmienić przepisy w ustawie o działalności leczniczej w taki sposób, by organizacje pozarządowe mogły ją prowadzić nadal, nie czerpiąc z niej zysków, natomiast pokrywając koszty działalności z wpłat pochodzących z 1 proc. podatku przekazywanego OPP, darowizn i zbiórek publicznych oraz angażując w tę działalność wolontariuszy.
