Dźwięki jak słowa – Sean Noonan i jego muzyczne opowieści

To rzadkość, że podczas koncertu perkusja „gra pierwsze skrzypce”, klawisze tworzą żywe tło opowieści, a skrzypce… No właśnie, skrzypce płyną na fali improwizacji. Tak w skrócie można opisać występ amerykańskiego artysty Seana Noonana w Suwałkach.

Noonan i Alex Marcello przybyli do naszego miasta dzięki zaproszeniu wystosowanemu przez Adama Roszkowskiego. Do spotkania perkusisty zza oceanu i skrzypka z Suwałk doszło przypadkowo. Pierwsza rozmowa w Gorzowie przerodziła się we wspólny i entuzjastyczny projekt ze szczegółami omówiony już w Nowym Jorku. Był to kolejny krok w kierunku sprowadzenia artystycznego duetu ze Stanów Zjednoczonych do miasta nad Czarną Hańczą. Koncert charytatywny zorganizowany przez Fundację Art-S.O.S. Alicji Roszkowskiej to druga już inicjatywa pod hasłem „Wiatr w żagle”. Inauguracją cyklu była akcja zbiórki środków na zakup skrzypiec dla uzdolnionej suwalczanki. Wówczas, zrzekając się honorarium, w geście poparcia inicjatywy wystąpili m.in.: Krzysztof Krzesicki, „Zmiana Wachty”.

Tym razem niespodzianka muzyczna była ogromna. Suwalska publiczność miała okazję usłyszeć artystę, który w ramach swojej trasy koncertowej wystąpił wyłącznie w kilku największych miastach Polski i Niemiec. Występ w Suwałkach był wyjątkowy również z innego względu. Na rozgrzewkę ze sceny popłynęły dźwięki oleckich „Legarytmów”. Członkowie zespołu (Wojtek Nowel – perkusja, Dominik Gałązka – saksofon, Maciek Śnieżyński – gitara, Mateusz Mielziuk – trąbka, Marcel Mrozowski – gitara basowa), choć na scenie spędzili zaledwie kilkanaście minut, nie stracili ani chwili, obdarzając słuchaczy ogromną dawką pozytywnej energii.

A Sean Noonan? To już odrębna historia. Śpiewający perkusista, odziany w krótkie spodenki z płomiennym wzorem, nie zawiódł. Ogień wyczuwalny był też w kompozycjach, które zagrał z towarzyszeniem Alexa Marcello. Czegóż tam nie można było usłyszeć. Opowieści muzyczne z całego świata, charakteryzujące się nagłymi zmianami klimatu, grą na mikrofonie, z wielką dawką artystycznej różnorodności, świdrującymi dźwiękami, czasem przeplatane tonem spokojnym, melancholijnym oraz kontrastowane z „transferem do świata snów” to najlepszy sposób na niezapomniany koncert. Gdy jeszcze do tego dodamy improwizację skrzypcową Adama Roszkowskiego, to nic dziwnego, że występ w auli PWSZ zakończyła gorąca owacja.

Nie warto zdradzać jednego – a mianowicie tajemnicy Wielkanocnego Króliczka. Niech zostanie między tymi, którzy wysłuchali koncertu. Pozostali mają czas, żeby zaległości nadrobić. Prawdopodobnie w 2013 roku Sean Noonan zrealizuje projekt kompozycji na kwartet smyczkowy z towarzyszeniem perkusji. Czekamy z niecierpliwością!

Fot. Niebywałe Suwałki, Paweł Szwedek, Maroos

Patronem medialnym koncertu były „Niebywałe Suwałki”.