A właściwie to miało być o puszczaniu. O puszczaniu wyobrażeń na temat rzeczywistości. Wyobrażeń swoich i cudzych, wyobrażeń na temat siebie, świata, innych. W cyklu PROedukacyjnie – dr Anna Natalia Chlebus.
Autor: dr Anna Natalia Chlebus, proedukacyjnie.blogspot.com
Dlaczego to takie ważne?
Można poematy, a raczej referaty na ten temat napisać z punktów widzenia różnych dziedzin, od psychologii począwszy, skończywszy na medycynie i fizyce kwantowej. Ale tak po prostu ważne jest to dlatego, że nasze przekonania i PRZYWIĄZANIA oddzielają nas od nurtu życia, blokują nam dostęp do esencji życia i przede wszystkim sprawiają, że nie wkraczamy na ścieżkę życia dla nas najlepszą i właściwą, że zbaczamy z drogi.
Przykład?
Wystarczy zobaczyć, co się dzieje, gdy zrobimy w życiu miejsce na nowe przyjaźnie, znajomości, na nowy związek, na nową pracę, czy cokolwiek sobie ktokolwiek zażyczy. Od razu pojawia się coś nowego, ale kluczowe jest to, żeby najpierw posprzątać stare sprawy, stare zależności, stare nawyki umysłu.
Stanem idealnym byłoby to, żeby w miejsce starych nawyków umysłu nie tworzyć nowych, a co najmniej nie tworzyć tych kolejnych tak silnych jak poprzednie. Bo inaczej cała wykonana praca okaże się mało warta i lekcję zmian i kolejnego „puszczania” będziemy musieli zaliczyć jeszcze raz.
Cały artykuł dostępny jest na blogu PROedukacyjnie.
