Doniesienia o przypadkach okrutnego traktowania zwierząt wywołują nasze żywe reakcje. Pod artykułami pojawiają się bardzo emocjonalne komentarze, dobitnie dowodzące, iż los naszych braci mniejszych leży nam na sercu. Ten głos społeczeństwa, brak przyzwolenia na bezduszne odnoszenia się do zwierząt to z pewnością cenna postawa. Może się zdarzyć, że będziemy świadkami niewłaściwego traktowania zwierząt. Co w takiej sytuacji zrobić? Jak można przeciwdziałać? To sytuacja, w której możemy nasze słowne deklaracje przekuć w działanie, by bronić tych, którzy sami bronić się ani skarżyć nie mogą.

Autor: Katarzyna Otłowska

Często takie dramaty dzieją się w czterech ścianach – nie zawsze zatem wychodzą na jaw, więc tym bardziej należy działać, jeśli zdarzy nam się być świadkami okrutnego odnoszenia się do zwierząt. Możemy liczyć, że kara wymierzona za to przestępstwo podziała trzeźwiąco i na inne osoby dopuszczające się takich czynów.

Jak zatem reagować? Z pomocą przychodzą nowoczesne technologie. Istotną sprawą jest udokumentowanie karygodnych zachowań. Jeśli mamy taką możliwość, zróbmy zdjęcie, nagrajmy film obrazujący dostrzeżone nieprawidłowości. Te materiały będą potwierdzeniem naszych słów przy zgłaszaniu sprawy odpowiednim organizacjom.

Dobrym krokiem jest też rozmowa z właścicielem zwierzęcia. Zdarza się, że zwrócenie uwagi, przedstawienie swych spostrzeżeń może wywołać odpowiednią reakcję i zmianę postępowania. Niekiedy taka wymiana zdań może też wyjaśnić sytuację, bo zwierzę wyglądające na zaniedbane czy wygłodzone może być chore, a ów wygląd to efekt tego stanu rzeczy, niezawiniony i niewymagający interwencji.

Skutecznie reagować w sytuacjach tego wymagających mogą przedstawiciele lokalnych organizacji ochrony zwierząt. Do nich winniśmy zgłaszać swoje spostrzeżenia i uwagi. Zebrane materiały dowodowe i nasze zeznania pomogą im działać szybko i skutecznie.

Czasem pierwszą myślą w takiej sytuacji jest powiadomienie policji. Nie jest to błąd, funkcjonariusze przyjmą zeznania i zareagują w odpowiedni sposób, ale jak wynika z praktyki, to właśnie organizacje ochrony zwierząt mogą w takich przypadkach efektywniej bronić krzywdzonych zwierząt. Wynika to ze szczególnych uprawnień procesowych w postępowaniu karnym, administracyjnym i sądowo-administracyjnym.

Jeżeli zadecydujemy, by zgłosić sprawę policji, powinniśmy udać się do jednostki policji właściwej ze względu na miejsce zamieszkania. Najlepiej zrobić to osobiście. Policjant przyjmie zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa (w przypadku znęcania się, niewłaściwego traktowania, trzymania w nieodpowiednich warunkach bytowych, niehumanitarnego lub nieuzasadnionego uśmiercania) lub wykroczenia (mniej istotne naruszenia warunków utrzymywania zwierząt domowych i gospodarskich).

Warto dodać, iż obowiązkiem policji jest powiadomienie w ciągu sześciu tygodni osoby zgłaszającej o wynikach postępowania. Jeśli takich informacji nie otrzymamy, mamy prawo wnieść zażalenia do prokuratora nadrzędnego.

Jak wynika z danych suwalskiej policji, w minionym roku wszczętych zostało 5 spraw z art. 35 ust. 1 ustawy o ochronie zwierząt z 21.08.1997 roku. Jak informuje Anna Wałecka-Chamiuk z Zespołu Komunikacji Społecznej Komendy Miejskiej Policji w Suwałkach, stwierdzono w sumie 3 przestępstwa, w dwóch przypadkach wykryto sprawców i skierowano akt oskarżenia do sądu.

Stykając się z doniesieniami o niehumanitarnym traktowaniu zwierząt, zastanawiamy się być może, jacy ludzie stoją za tymi okrutnymi czynami. Badania i obserwacje przynoszą nam obraz statystycznego sprawcy tego typu przestępstw czy wykroczeń. Wizerunek takiej osoby kreśli psycholog, dr Wojciech Chmielewski:

Dlaczego ludzie krzywdzą zwierzęta?

Przyczyn może być wiele: dzieciństwo i wychowanie sprawcy, dysfunkcyjna rodzina, zaburzenia osobowości, trudności w radzeniu sobie ze stresem, biologiczne predyspozycje związane z pobudzaniem emocji negatywnych, uwarunkowania związane z płcią, czy przyzwolenie społeczne na tego typu zachowania. Ludzie, którzy traktują zwierzęta jako bezuczuciowe i bezmyślne „przedmioty”, czerpią wzorce swoich zachowań i postaw z dzieciństwa. Dzieci dorastające w dysfunkcyjnych rodzinach, w których w procesie wychowawczym stosuje się przemoc, poniżanie i znęcanie się mają większe skłonności do przejawiania przemocy wobec zwierząt w życiu dorosłym. Zdecydowanie częściej są to mężczyźni pochodzący z mniejszych miejscowości lub mieszkający na wsi. Jest wiele badań potwierdzających związek między przemocą wobec zwierząt a czynnikami biologicznymi, środowiskowymi i osobowościowymi oprawców. Wyniki badań mówią, że ludzie, którzy krzywdzą zwierzęta cechują się brakiem wrażliwości, nieumiejętnością współodczuwania, niską samooceną, brakiem umiejętności radzenia sobie z zachowaniami agresywnymi, a ich ciało migdałowate (główny ośrodek w mózgu odpowiedzialny za generowanie negatywnych emocji w tym agresji), jest częściej pobudzane niż u osoby, która nie przejawia takich zachowań.

Ciekawą kwestią jest występowanie wysokiej korelacji między zachowaniami agresywnymi w stosunku do zwierząt a przejawianiem agresji w domu wobec dzieci i kobiet. W badaniach nad osobami doświadczającymi przemocy okazało się, że mężczyźni którzy stosowali przemoc wobec dzieci i wobec kobiet w 80% stosowali również przemoc wobec zwierząt.

Czy można określić profil człowieka, który skazuje bezbronne zwierzęta na cierpienie, a nawet śmierć?

Traktując opis ogólnie i uśredniając wyniki badań możemy założyć że będzie to: mężczyzna, raczej dojrzały (35 – 55 lat), z niższym wykształceniem, pochodzący z małej miejscowości lub ze wsi, stosujący przemoc w domu, wychowany w dysfunkcyjnej rodzinie z zakorzenionymi nawykami przedmiotowego traktowania zwierząt, nieradzący sobie z emocjami i często z zaburzeniami osobowościowymi, niekoniecznie nadużywający alkohol, z poczuciem bezkarności i świadomości małej szkodliwości czynu. Rzadko krzywdzi zwierzęta dla zabawy, działa w afekcie. Proponuję nie bagatelizować oznak okrucieństwa i bestialstwa wobec zwierząt, ponieważ takie zachowanie to często istotny sygnał wskazujący sprawcę nie tylko w stosunku do zwierząt ale również wskazujący sprawcę przemocy wobec własnej rodziny. Naszym obywatelskim obowiązkiem jest zgłaszanie takich spraw odpowiednim władzom.

Jak reagować w przypadku niehumanitarnego traktowania zwierząt? Publikacja przygotowana przez Fundację Czarna Owca Pana Kota i Stowarzyszenie Ochrony Zwierząt Ekostraż:

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj