„Wiking” z budżetem w wysokości prawie 100 milionów dolarów wejdzie do kin 22 kwietnia. Reżyser filmu Robert Eggers, początkowo sceptyczny, po spotkaniu z Alexandrem Skarsgårdem szybko zmienił zdanie na temat realizacji filmu. Efekty tej współpracy już wkrótce zobaczymy na dużym ekranie.
Bohaterem filmu jest Amleth (młodego księcia gra Oscar Novak), młody książę żyjący w dobrze prosperującym królestwie na północnym Atlantyku w pobliżu Orkadów, rządzonym przez jego ojca króla Aurvandila (Ethan Hawke) i matkę królową Gudrún (Nicole Kidman). Wracając z podróży, król poddaje Amletha rytuałowi inicjacji, który ma ugruntować jego pozycję w rodzinie, aby mógł przejąć królestwo po śmierci ojca. Po ceremonii Aurvandil zostaje zamordowany na oczach księcia Amletha przez swojego wuja Fjölnira (Claes Bang). Uciekając przed rozlewem krwi, dziesięcioletni chłopiec ucieka z wyspy łodzią , przysięgając pomścić ojca i uratować matkę, która teraz jest w szponach Fjölnira. Mija dwadzieścia lat i Amleth (Alexander Skarsgård), teraz zatwardziały w gniewie, należy do szwedzkiej grupy berserkerów, którzy napadają na rzeki Europy Wschodniej. Amleth na swojej drodze spotyka pewną czarownicę (Björk), która przypomina mu o jego przeznaczeniu i misji. Dowiaduje się, że Fjölnir prowadzi farmę na Islandii. W przebraniu niewolnika Amleth wyrusza wraz z innymi Słowianami zmierzającymi do Islandii, między innymi z Olgą (Anya Taylor-Joy), z którą nawiązuje więź. Amleth i Olga wraz z innymi zniewolonymi ludźmi trafiają do pracy na farmie Fjölnira. Jego wuj Fjölnir wychowuje Gunnara (Elliott Rose), przyrodniego brata Amletha, oraz drugiego syna, Thoríra (Gustav Lindh). Amleth czeka na odpowiedni moment, aby zrealizować swoją śmiertelną obietnicę.
– Nigdy nie chciałem kręcić filmu o wikingach. Uważałem wikingów za potężnych brutali, którzy nie mają nic ciekawego do zaoferowania. Z drugiej strony, moja żona uwielbiała sagi islandzkie, cenione średniowieczne opowieści o wikingach. Ale nawet mimo jej nalegań, nigdy nie otworzyłem żadnej z tych wspaniałych książek. Kiedy w 2015 r. pojechaliśmy na Islandię, epickie i przytłaczające krajobrazy całkowicie mnie zainspirowały. Od razu wyobraziłam sobie samotne postacie na koniach z X wieku, przytłoczone nadnaturalnymi kolorowymi górami, lodowcami i nieskończonym niebem. Było w tym coś z żywiołów i pierwotności, które wyłaniały się z tych krajobrazów. Wtedy zacząłem myśleć o wikingach, dowiadywać się, co naprawdę się działo w pierwszych dziesięcioleciach X wieku w Skandynawii, a jednocześnie być wyczulonym na reinterpretacje i elementy, które w ciągu następnych tysiącleci przypisywano kulturze wikingów. Odkryłem pełną i złożoną cywilizację o pięknej sztuce, kulturową i religijną mieszankę, rozbudowane zwyczaje, kodeksy honorowe. Ale była to również kultura skrajnej przemocy i podporządkowania, w której przerażające cykle zemsty nie znały końca. Wydaje się, że ludzkość nigdy się nie zmienia. Może właśnie dlatego ciągnie mnie do przeszłości. Jest ona ciemnym i odległym zwierciadłem nas samych. Po spotkaniu z Alexandrem Skarsgårdem pomysł nakręcenia filmu o Wikingach stał się realny. Wiedziałem (wybaczcie pychę), że muszę spróbować nakręcić film o Wikingach. Z pomocą genialnego islandzkiego pisarza i poety Sjóna rozpoczęliśmy pracę nad stworzeniem najdokładniejszego historycznie i najbardziej wiarygodnego filmu o wikingach wszech czasów. Współpracowalibyśmy z archeologami i historykami, starając się odtworzyć najdrobniejsze szczegóły ich świata, a jednocześnie próbując uchwycić, bez osądzania, wewnętrzny świat umysłu Wikingów: ich wierzenia, mitologię i życie rytualne. Oznacza to, że to, co nadprzyrodzone, jest w tym filmie równie realistyczne jak to, co zwyczajne – bo tak właśnie było dla nich – tak o filmie mówi Robert Eggers, reżyser.
Islandzkie sagi rodzinne, pisane w języku staroislandzkim (dialekcie języka staronordyjskiego) i rozgrywające się w IX, X i XI wieku, są prozatorskimi opowiadaniami opartymi na wydarzeniach historycznych, koncentrującymi się przede wszystkim na życiu lokalnym; natomiast sagi legendarne, z których wywodzi się opowieść o Amleth, wykorzystywały elementy średniowiecznego romansu do snucia bardziej nadprzyrodzonych i przygodowych opowieści.
Historia Amletha wywodzi się z legendy, a nie z sagi rodzinnej, a scenarzyści zrozumieli tę różnicę. Scenarzyści podzielili opowieść na trzy centralne miejsca, wykorzystując początek X wieku jako historyczny punkt odniesienia. Akcja filmu rozpoczyna się w połowie epoki Wikingów, po tym, jak Skandynawowie przedostali się przez Morze Północne i zaczęli osiedlać się na Wyspach Brytyjskich oraz po drugiej stronie północnego Atlantyku.
W naszym konkursie 2 osoby mogą wygrać pojedyncze bilety na dowolny pokaz filmu WIKING w Cinema Lumiere w Suwałkach. Aby wziąć udział w losowaniu, wystarczy do 15 kwietnia do godz. 20.00 wysłać do nas mailem: redakcja@niebywalesuwalki.pl odpowiedź na pytanie: Jaki okres i jakie historie opowiadają najstarsze sagi?
Bilety wygrywają: Andrzej Orłowski i Małgorzata Wasilewska.
