W Wigierskim Parku Narodowym powstał „Żabi zakątek – ostoja płazów”. Oczko wodne wraz z sąsiadującą „infrastrukturą” to miejsce idealne dla płazów.
„Żabi zakątek – ostoja płazów” jest projektem zrealizowanym przez Stowarzyszenie Centrum Aktywności Społecznej „Pryzmat” w ramach Konkursu Mikrograntów „Zmiany klimatu – zmiana nastawienia” zorganizowanego przez Stowarzyszenie „Euroregion Niemen” w Suwałkach. Przedsięwzięcie zostało sfinansowane ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska w Warszawie.
W Polsce występuje zaledwie 18 gatunków płazów i wszystkie są objęte ochroną ścisłą. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) określiła, że płazy są najbardziej zagrożoną grupą zwierząt. Od lat 80 XX w. zauważalny jest stały spadek populacji tych kręgowców. Za przyczynę takiej sytuacji uznaje się przede wszystkim utratę siedlisk. Konieczne jest zatem tam, gdzie jest to tylko możliwe, odtwarzanie oczek wodnych wraz z odpowiednią „infrastrukturą” zewnętrzną w celu zapewnienia płazom odpowiednich warunków do życia i rozmnażania.
W otulinie Wigierskiego Parku Narodowego – miejscu realizacji działań „Pryzmatu”, zinwentaryzowano 12 gatunków tych kręgowców. Duży udział w tym rejonie podmokłych nieużytków sprzyja rozwojowi płazów, jednakże niekorzystnym jest fakt szybkiego zarastania i osuszania tych terenów, czy to na skutek zmian klimatycznych, czy też celowej działalności człowieka.
W ramach realizacji projektu zagospodarowano nieużytkowany, naturalny zbiornik wodny zlokalizowany w Lipniaku na terenie gminy Suwałki i zaadaptowano go dla potrzeb bytowania płazów. W miejscu tym stwierdzono występowanie takich gatunków jak: ropucha szara, żaba jeziorkowa, wodna, trawna i moczarowa. W ramach prac adaptacyjnych oczyszczono z mułu i wyprofilowano dno zbiornika o pow. ok. 140 m kw. w taki sposób, by umożliwiało ono zarówno zimowanie płazów w najgłębszych miejscach (1,5 – 2 m), jak również ich rozmnażanie się na przybrzeżnych wypłyceniach.
Przejście ze strefy dna do strefy przybrzeżnej zostało ukształtowane w sposób umożliwiający wydostanie się zwierząt ze zbiornika na zewnątrz w przypadku okresowego spadku poziomu wód gruntowych w czasie suszy. Dodatkowo, w pobliżu oczka wodnego wykonano 10 konstrukcji z kamieni, karpiny i gałęzi spełniających rolę miejsc odpoczynku, schronisk i zimowisk dla zwierząt. Inwestycja będzie uzupełnieniem istniejącej już infrastruktury, ponieważ w niedalekim jej sąsiedztwie, w tej samej miejscowości, Wigierski Park Narodowy wybudował przejścia podziemne dla płazów pod drogą publiczną.
Celem projektu było ograniczenie negatywnego wpływ zmian klimatycznych na zmniejszanie liczebności płazów i przyczynią się do wzbogacenia różnorodności biologicznej tego terenu, poprzez zwiększenie populacji zagrożonych gatunków zwierząt w strefie buforowej parku narodowego.
Fot. CAS „Pryzmat”
