Kto nie miał jeszcze okazji obejrzeć wystawy twórczości Stanisława Bohusz-Siestrzeńcewicza w Muzeum Okręgowym w Suwałkach, nadal może to uczynić. Prezentowane są na niej obrazy olejne, akwarele, rysunki piórkiem, projekty, studia, ilustracje.

Kim był Stanisław Bohusz-Siestrzeńcewicz? To artysta o różnorodnym i  interesującym dorobku, wykształcony w Szkole Rysunkowej Iwana Trutniewa w Wilnie, a następnie w cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu, 1887-1894, i Akadémie Julian w Paryżu, 1894. Artysta pięć lat, 1895-1900, spędził w Monachium w kręgu twórców skupionych wokół Józefa Brandta. W 1907 roku ponownie osiadł w ukochanym Wilnie, które opuścił, już na zawsze, w 1920 roku.

Wystawie towarzyszy katalog wydawnictwa BOSZ (do kupienia), w którym kustosz Muzeum Okręgowego w Suwałkach, Eliza Ptaszyńska tak pisze o twórczości Bohusz-Siestrzeńcewicza:  Cienka kreska tuszu, która odmalowuje barwny, swojski i jedyny w swoim rodzaju podwileński świat. Świetna charakterystyka postaci i notowanych scen, ostre spojrzenie, z impetem prowadzone po arkuszu piórko i ciepłe uczucia do tego niepowtarzalnego skraju Polski – „matecznika polskości”.

Twórczość Stanisława Bohusz-Siestrzeńcewicza jest różnorodna. Popularność przyniosły mu sceny rodzajowe o motywach zaczerpniętych z życia i obyczajów podwileńskich wsi i miasteczek. Przedstawiał najczęściej jarmarki, wiejskie zaloty, sianokosy, targowanie koni. Wielką popularnością cieszyły się rysunki piórkiem o tej tematyce, wydane dwukrotnie po latach w tekach litografii. W 1900 roku wszedł w nurt sztuki modernistycznej o uniwersalnych tematach. Do najbardziej znanych z tego okresu należą obrazy Gejsza, Impromtu, Mały faun.  W tym czasie stworzył też wiele portretów ziemiaństwa kresowego, których dwory chętnie odwiedzał. W latach 1908-1914 artysta był współtwórcą kabaretu Ach!, którego jednorazowe, coroczne przedstawienia realizowane były dzięki udziale przedstawicieli wileńskiej socjety. W trudnych latach pierwszej wojny światowej twórca malował duże formatami sceny rodzajowe o symbolicznych treściach, np. Uliczka w Wilnie. Stale wracał do ulubionych podwileńskich motywów.

Prace, która tworzą wystawę, pochodzą z Muzeum Narodowego w Warszawie i Poznaniu, Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Mazowieckiego w Płocku, Muzeum Okręgowego w Lesznie oraz licznych kolekcji prywatnych. Część dzieł pochodzi ze zbiorów litewskich: Litewskiego Muzeum Narodowego w Wilnie, Litewskiego Muzeum Narodowego Sztuki w Wilnie i Muzeum Sakralnego w Wilnie.

W muzealnym sklepiku można kupić również gadżety związane z ekspozycją – torby i magnesy. Wystawa została zrealizowana dzięki wsparciu miasta Suwałk i środkom z polsko-litewskiego projektu, którego efektem będzie również powstanie mapy samochodowej z transgraniczną trasą turystyczną związaną z artystami polsko-litewskiego pogranicza.

Planowana jest również organizacja w Suwałkach sesji naukowej poświęconej twórczości tego artysty.

Fot. Niebywałe Suwałki oraz Wojciech Otłowski

Działanie jest realizowane z projektu LT-PL-5R-389 „Forma połączenia – sztuka i literatura” dofinansowanego z programu Interreg Lietuva-Polska w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Czas trwania projektu: 1 lutego 2021 – 31 lipca 2022 (18 miesięcy). Wartość projektu ogółem: 473 030,97 euro, dofinansowanie UE: 402 076,31 euro. Projekt realizowany przez: Muzeum Regionu i Prezydenta Kazysa Griniusa w Mariampolu, Urząd Miasta Mariampola oraz Muzeum Okręgowe w Suwałkach.

Więcej o wystawie można przeczytać w artykule poniżej:

To będzie pierwsza wystawa tego artysty w Polsce. W kwietniu w Resursie

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj