W dniu 25 października świętujemy „Dzień Kundelka”. To święto prawdopodobnie wywodzi się od już nieistniejącego „Stowarzyszenia Przyjaciół Kundelka z Warszawy”. Data tego święta nie jest przypadkowa; przypada ona w rocznicę uchwalenia „Ustawy o Ochronie Zwierząt”, która obowiązuje od 24 października 1997 roku.
Na podstawie materiałów z pakietu edukacyjnego Dzień Kundelka.
Dzień Kundelka służy jako przypomnienie o potrzebie wyrażenia wdzięczności kundelkom za ich niesłabnącą lojalność oraz zwrócenia uwagi na tę często zaniedbywaną grupę psów. Jest doskonałą okazją do promocji odpowiedzialnego właścicielstwa zwierząt i apelowania o dobrostan bezdomnych psów oczekujących na nowy dom w schroniskach (strona Schroniska dla Zwierząt w Suwałkach).
Pies jest często nazywany „najlepszym przyjacielem człowieka” i niektórzy twierdzą, że również najstarszym. Psy były pierwszymi zwierzętami udomowionymi przez ludzi, prawdopodobnie pochodzącymi od wilków, a być może także od szakali lub ding. Pojawia się pytanie, jak ludzie zdołali udomowić te dzikie, drapieżne zwierzęta, które rywalizowały z ludźmi o te same źródła pożywienia?
Do niedawna uważano, że ludzie udomowili wilki, przynosząc wilczyce znalezione w lesie do swoich osiedli. Udomowione zwierzęta pomagały jako stróże, „naturalne systemy alarmowe” i towarzysze polowań, zapewniając ochronę w zamian za jedzenie i schronienie. Jednak najnowsze odkrycia naukowe sugerują, że to wilki podjęły inicjatywę kontaktu, przyciągnięte do osiedli ludzkich przez znaczną ilość resztek jedzenia. Te wilki musiały przezwyciężyć swoją naturalną nieufność wobec ludzi i zbliżyć się do nich. W ten sposób rozpoczęła się wzajemnie korzystna relacja między ludźmi a wilkami. Najbardziej odważne i łagodne zwierzęta czerpały najwięcej korzyści ze swojego kontaktu z ludźmi. Wilki, które zachowywały się agresywnie, były przepędzane lub zabijane. W ten sposób ludzie nieświadomie dokonywali selekcji, opierając ją na braku lęku wilków przed ludźmi. Z czasem ludzie zaczęli rozmnażać wilki, które były najbardziej posłuszne i posiadały inne pożądane cechy, co doprowadziło do stopniowej transformacji wilków w udomowione psy. Dowody archeologiczne wskazują na wspólne życie ludzi i psów już ponad 14 000 lat temu.
Domowe psy są najbardziej zróżnicowanymi gatunkami pod względem budowy ciała. Ta różnorodność nie jest wynikiem naturalnej ewolucji, ale efektem celowych działań hodowlanych człowieka. Ludzie wybierali określone cechy ciała i zachowania psów, aby uczynić je bardziej użytecznymi w różnych zadaniach. Na podstawie tych procesów selekcji powstały różne rasy psów. Najstarsze dowody archeologiczne na istnienie różnych ras psów pochodzą sprzed 5000 lat, z przedstawieniami psów przypominających mastify oraz małych psów z zakręconym ogonem, przypominających dzisiejsze jamniki. Do XVI wieku istniały już różne rasy psów myśliwskich, owczarków i terierów, a rozkwit hodowli rasowych psów nastąpił w XIX wieku. Niestety, hodowanie psów w celu uzyskania określonych cech często skutkuje wadami genetycznymi i problemami strukturalnymi, które wpływają na ich dobrostan.
Poza obawami dotyczącymi genetyki istnieje problem z nielegalnymi i nieetycznymi praktykami hodowlanymi. Hodowle psów w złych warunkach, traktowanie suk jak maszyn do rozrodu i pozbywanie się niesprzedanych szczeniaków to powszechne praktyki w takich nielegalnych operacjach. Kupowanie psów z takich źródeł wspiera te praktyki, które są szkodliwe dla zwierząt. Szczeniaki pochodzące z nielegalnych hodowli mogą cierpieć z powodu problemów zdrowotnych i traumy, co sprawia, że są trudne do wychowania i opieki. Dlatego, jeśli zdecydujesz się kupić psa rasy, zrób to tylko od renomowanego hodowcy, który stosuje etyczne praktyki hodowlane.
Rozważ adopcję kundelka. Kundelki zazwyczaj są zdrowsze (zarówno fizycznie, jak i psychicznie) i żyją dłużej. Posiadają mieszankę cech różnych ras, co sprawia, że są inteligentne i wszechstronne. Każdy kundelek jest wyjątkowy.
